Ο Τριπολιτσιώτης Στήβ Μπασακιώτης ο οποίος ζει τους τελευταίους μήνες στη Βοστόνη μέσα από το άρθρο του εκφράζει την απόγνωση που νιώθουν όλοι οι νέοι της Ελλάδος που ξενιτεύονται για ένα καλύτερο μέλλον.Το άρθρο του αναφέρει:
Μια άδικη αιμοδοσία
Μόνο λίγοι μήνες ,είναι αρκετοί για να προσαρμοστεί κανείς σε μια νέα πατρίδα ή απλά να δει την αλήθεια… Μέσα σε λίγο καιρό γνώρισα πολλούς Έλληνες στην Βοστόνη, κυρίως νέους και πήρα ένα μικρό δείγμα μιας μεγάλης ποικιλίας ανθρώπων. Στην πλειονότητά τους ,άνθρωποι με ζεστή καρδιά , με όραμα και φιλοδοξία… απλοί και καθαροί Έλληνες. Όλοι τους ,όμως , με ένα μαράζι… το μαράζι της ξενιτιάς !
Κάθε μέρα, ένα νέο Ελληνόπουλο κάνει το πρώτο του βήμα, στα χώματα των Ηνωμένων Πολιτειών, με αυτοσκοπό την επιβίωσή του. Ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 30. Οι 9 στους 10 μελλοντικοί παράνομοι μετανάστες. Φορτισμένοι με απόγνωση και αναζητώντας την ελπίδα ,(την τύχη τους που λέμε), κάνουν δειλά τα πρώτα τους βήματα σε μια νέα πατρίδα. Άλλοι είναι τυχεροί, άλλοι έχουν βοήθεια και άλλοι προσπαθούν πολύ. Οι περισσότεροι τα καταφέρνουν. Όλοι τους ,όμως, έχουν το ίδιο μαράζι και την ίδια θολή ματιά ,όταν μιλούν για την πατρίδα, για εκείνη την μία , την Ελλάδα!
Το ίδιο συμβαίνει και με τους μεγαλύτερους, με εκείνους που έχουν πολλά χρόνια εδώ. Όταν τους ρωτάς… έχεις πάντα την ίδια ανατριχιαστική απάντηση : «Ήρθα για μια πενταετία, να πιάσω την καλή και να γυρίσω , αλλά ξέμεινα εδώ και τώρα δεν μπορώ να φύγω». Η πλειονότητα αυτής της κατηγορίας θέλει να βοηθήσει τα παιδιά που έρχονται. Μέσα τους δεν θέλουν τα παιδιά μας να ξενιτεύονται ,αλλά γνωρίζοντας τι επικρατεί στη χώρα μας, βλέπουν σαν αναγκαίο κακό αυτή την , από καρδιάς, βοήθεια!
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι παράνομος μετανάστης! Ο παράνομος μετανάστης δεν έχει ασφάλεια, δεν έχει επιλογές ,δεν έχει τα ίδια δικαιώματα… δεν έχει ταυτότητα! Προσφέρει σχεδόν τα ίδια και ίσως παραπάνω ,από τους νόμιμους και ζει σαν παράνομος. Έχει κι εκείνος όνειρα. Ήταν κι εκείνος κάτι, πριν έρθει εδώ. Έχει κι εκείνος αισθήματα. Όμως κάποιοι τον ανάγκασαν να τα αφήσει όλα και να γίνει το ανδρείκελο μιας νέας πατρίδας, για να εξασφαλίσει έναν και μοναδικό σκοπό …την επιβίωσή του.
Σταματήστε το αυτό!
Ελλάς μου, μην διώχνεις τα παιδιά σου!
Η συσπείρωση των Ελλήνων είναι η μόνη λύση! Ας ενωθούμε όλοι μαζί …ένοικοι και ομογενής, πράσινοι και μπλε ,μορφωμένοι και αγράμματοι , πλούσιοι και φτωχοί, πρωτευουσιάνοι και χωριάτες! Ας ενωθούμε επιτέλους! Είναι η μόνη λύση για να πετάξουμε από πάνω μας αυτή την βδέλλα που πίνει το αίμα της πατρίδας μας τόσα χρόνια!
Ας κάνουμε όλοι μαζί κουπί για να ξεφύγουμε από τις συμπληγάδες που μα έριξαν!
Ας πούμε κι εμείς το δικό μας ΟΧΙ!
Όχι, άλλα θολά βλέμματα! Όχι , άλλος ξεριζωμός ! Όχι, άλλα παιδιά μακριά από την οικογένεια!
Όταν φεύγει το ενεργό δυναμικό μιας χώρας ,μοιάζει με κορμί που αιμοραγεί. Ας σταματήσουμε λοιπόν αυτήν την άδικη αιμοδοσία και ας βοηθήσουμε τους νέους με όποιον τρόπο μπορούμε. Εσείς οι μεγαλύτεροι αγωνιστείτε μαζί μας και δώστε κουράγιο στους νέους. Σταθείτε στο πλευρό μας, κι όλοι μαζί θα νικήσουμε!
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Στήβ Μπασακιώτης
(ένας μελλοντικός παράνομος μετανάστης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου