Δοκιμασία για το λαό! Από τον Γιάννη Λαλιώτη (Μεσινό Κορινθίας) αναφέρεται: «Οι καταναλωτές πρέπει να προστατέψουν την τσέπη τους, διότι κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται από ό,τι φαίνεται, να αναλάβει το ρόλο του προστάτη. Στο έλεος του Μεγαλοδύναμου, ειδικά αυτές τις ημέρες οι καταναλωτές, καθώς δεν μπορεί να περιμένουν τίποτα από την Πολιτεία και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Οι μεσάζοντες και οι κερδοσκόποι συνεχίζουν ανενόχλητοι να οργιάζουν σε βάρος και του παραγωγού και των καταναλωτών. Εδώ που φτάσαμε, ισχύει όσο ποτέ άλλοτε το γνωστό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Τώρα πλέον όσο ποτέ, χρειάζεται και η ενεργοποίηση των καταναλωτών. Δηλαδή να μην βιάζονται να αγοράζουν τα απαραίτητα για τα γιορτινά τραπέζια από νωρίς. Είναι γνωστό, χρόνια τώρα, ότι όσο πλησιάζουμε στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όσο οι γαλοπούλες και τα αρνιά μένουν στο τσιγκέλι κι όσο τα οπωροκηπευτικά μένουν στον πάγκο, τόσο οι τιμές θα πέφτουν, αν και από τα δυσθεώρητα ύψη στα οποία βρέθηκαν, όσο και να πέσουν πάλι υψηλές θα είναι.
Κάποτε στην Ελλάδα και οι καταναλωτές πρέπει να δείξουν χαρακτήρα ισχυρό, αλλά και καταναλωτική συνείδηση. Όχι μόνο οι μεσάζοντες να εκβιάζουν τον παραγωγό ότι θα αγοράσουν τις ντόπιες μεγάλες γαλοπούλες και το καρδαμωμένο αρνί μόνο αν τους χρεώσει φθηνότερα τις μικρές γαλοπούλες και το αρνάκια γάλακτος. Ας αφήσουν οι καταναλωτές αυτούς που αισχροκερδούν να ζήσουν λίγο την αγωνία και την ανασφάλεια… θα τους πλασάρουν ως ελληνική, ενώ έχει βοσκήσει στα Σκόπια, τη Βουλγαρία, την Αλβανία ή τη Ρουμανία; Αν δεν είναι σίγουροι για την ειλικρίνεια του εμπόρου, ούτε για τη γνησιότητα της μουτζουρωμένης σφραγίδας, ας κάνουν άλλες επιλογές. Ας αποφασίσουν να φάνε χοιρινές μπριζόλες ή εισαγόμενες γαλοπούλες (Γαλλίας, Ιταλίας κλπ.) με πατάτες στο φούρνο, οπότε η προέλευση δεν παίζει σπουδαίο ρόλο. Όσο περισσότεροι απαντούν κατ’ αυτό τον τρόπο, τόσο σκληρότερο μάθημα θα πάρουν εκείνοι που υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών.
Κάποτε εμπιστευόμασταν το χασάπη της γειτονιάς μας. Ήταν γνωστός και είχε αποδείξει πως ήταν τίμιος —όπως έχουν παραμείνει και σήμερα αρκετοί— αλλά και αυτός πρέπει να επιβιώσει στις συνθήκες του αθέμιτου ανταγωνισμού με τα μεγαθήρια. Αν πάει με το σταυρό στο χέρι, αν δεν κάνει έστω και λίγο τα στραβά μάτια, θα αναγκαστεί να το κλείσει το μαγαζί του.
Για όλ’ αυτά, ας όψονται οι πολιτικοί και ειδικά η κυβέρνηση που μέσα σε 2,5 χρόνια κατάφερε να πάει τα ολιγότερο ευνοούμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας αρκετές δεκαετίες πίσω.
Ένα είναι σίγουρο: Κάποτε το χριστουγεννιάτικο και το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι ήταν γλέντι, ενώ σήμερα έχει. μετατραπεί σε δοκιμασία!…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου