Παράπονα για το όριο ηλικίας στα τοπικά πρωταθλήματα

 Εντονα ακούγονται ακόμα τα παράπονα για την απόφαση της ΕΠΣ Αρκαδίας να βάλει όριο ηλικίας, τα 38 χρόνια, στα τοπικά πρωταθλήματα. Ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές που έχουν προσφέρει πολλά στο αρκαδικό ποδόσφαιρο, αν και αξίζουν ακόμα να αγωνίζονται, παραγκωνίζονται. Στην περιοχή της Κυνουρίας, ειδικά, που το ποδόσφαιρο αποτελεί, σε πολλά χωριά, μια διέξοδο και ευκαιρία άθλησης, πολλοί ποδοσφαιριστές χάνουν πια την ευκαιρία οργανωμένης άθλησης στο σπορ που αγάπησαν.
Ποια είναι άλλωστε η αιτία ύπαρξης του ερασιτεχνικού αθλητισμού; Η ανάδειξη νέων ταλέντων και γενικότερα η άθληση. Το σκεπτικό πως αυτή η κίνηση ευνοεί την ανάδειξη νέων ταλέντων μάλλον δεν ευσταθεί, αφού έτσι απαξιώνεται το ούτως ή άλλως υποβαθμισμένο παιδικό πρωτάθλημα, με πολλές ομάδες να μη ξέρουν που να πρωτο-χρησιμοποιήσουν τα νέα παιδιά. Από την άλλη, αν ισχύσει αυτή η απόφαση, σε πολλούς αθλητές θα «απαγορεύεται» πλέον η συμμετοχή, ενώ πολλές ομάδες χωριών που με κόπο έμεναν ζωντανές, θα διαλυθούν και τα τοπικά πρωταθλήματα της Αρκαδίας θα απαξιωθούν ακόμα περισσότερο, λόγω των λίγων συλλόγων που θα συμμετέχουν σε αυτά.



Αντιπροτάσεις ακούγονται πολλές.  Να ισχύσει η απόφαση μόνο για το Α΄Αρκαδίας. Να αυξηθεί ο υποχρεωτικός αριθμός συμμετοχής νέων ποδοσφαιριστών από 2 σε 4. Να οργανωθεί καλύτερα το παιδικό πρωτάθλημα, σε δύο ηλικιακές κατηγορίες και όχι όπως είναι σήμερα με παιδιά από 10 έως 17 ετών! Κίνητρα για τη συμμετοχή των νέων παιδιών στις μικτές ομάδες της Αρκαδίας κλπ.
Ελπίζουμε πως η ΕΠΣ Αρκαδίας θα επανεξετάσει την απόφασή της και δεν θα κόψει την ευκαιρία άθλησης σε όποιον μπορεί ακόμα να προσφέρει. Το σκεπτικό ότι κάτι παρόμοιο αποφασίστηκε και στην Αθήνα, μάλλον στην περίπτωσή μας δεν ισχύει, αφού εκεί λειτουργούν πολλά οργανωμένα ανεξάρτητα και εργασιακά πρωταθλήματα, που δίνουν ευκαιρίες άθλησης, αλλά και ποτέ δεν είχαν τους ίδιους στόχους και κοινωνικό έργο οι σύλλογοι της Κέντρου με αυτούς των χωριών της Επαρχίας.